Μαρία Κοτζακόλιου, Δευτέρα 27 Απριλίου 2020
Τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, μας έχουν πολλές φορές απασχολήσει για την χρησιμότητα και την ορθότητά τους.
Αν το σκεφτείς, όμως, είναι ένας εύκολος τρόπος να επικοινωνήσεις, να έρθεις κοντά, να ζήσεις λίγο από τις στιγμές των άλλων. Όχι, δεν το θέτω από την πλευρά της κλειδαρότρυπας και του κουτσομπολιού.
Μέσα από τα μέσα αυτά, το τελευταίο διάστημα, αλλά και παλιότερα, γνωρίζω, ζω, παρακολουθώ, παίρνω μια μικρή γεύση από τη ζωή του κόσμου της υπαίθρου. Αγρότες και κτηνοτρόφους. Ανθρώπους που είναι πραγματικά ελεύθεροι. Γιατί το να ζεις και να απολαμβάνεις τη φύση είναι ελευθερία.
Δεν είναι εύκολη η ζωή τους. Δεν είναι εύκολες οι συνθήκες. Κάτω από το Θεό όλοι και πορεύονται με τις παραξενιές του καιρού. Έμαθαν να μην το βάζουν κάτω. Παλεύουν, πέφτουν, σηκώνονται, απογοητεύονται και συνάμα ελπίζουν. Κι αυτό που με χαρά διαπίστωσα είναι ότι όταν χρειάζεται, γίνονται μια γροθιά. Για να στηρίξουν τον συνάδελφό τους που έπαθε ζημιά ή καταστράφηκε από κάτι απρόσμενο, όπως η φωτιά.
Κάθε μέρα αναρτούνται δημοσιεύσεις που παρουσιάζουν ζωές, συνθήκες, περιοχές κι ομορφιές της χώρας μας. Νέα παιδιά που ασχολούνται με τα ζωντανά είτε συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση είτε βρίσκοντας επαγγελματική λύση την κτηνοτροφία.
Ομολογώ πως τους παρακολουθώ με θαυμασμό. Κυρίως για την αγάπη τους απέναντι σε αυτό που κάνουν, την αγάπη για τον τόπο τους και την μοναχική ζωή του κτηνοτρόφου. Με τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς, την ανταλλαγή απόψεων, ανοίγουν τη βεντάλια της πολυδιάστατης εργασίας τους. Κύριο χαρακτηριστικό τους, το πείσμα τους.
Η κτηνοτροφία είναι ένας ακόμη κλάδος του πρωτογενή τομέα, που δεν χαίρει της προσοχής που θα έπρεπε από τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Χωρίς καμία δικλίδα ασφαλείας για τη δουλειά τους, χωρίς σταθερή πολιτική απέναντι στα χρόνια αιτήματά τους κι εκτεθειμένοι, κυρίως, οικονομικά απέναντι σε όλες τις αντίξοες συνθήκες.
Οι ίδιοι, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να ενισχύσουν περισσότερο το συνεταιρίζεσθαι, ως μέσο πίεσης για λύσεις στα προβλήματα, χωρίς διχόνοιες (δεν είναι ακατόρθωτο) και με διεύρυνση του γνωστικού τους πεδίου αναφορικά με την ενασχόλησή τους.
Εμείς οι υπόλοιποι, το καταναλωτικό κοινό, μπορούμε να τους στηρίξουμε αγοράζοντας ελληνικό κρέας και στηρίζοντας τούς κατά τόπους κτηνοτρόφους ή συνεταιρισμούς. Είναι η στιγμή να επιμείνουμε Ελληνικά!!!

Μαρία Κοτζακόλιου
